"KAMAZ-Master: Όποιος δεν είναι σωματικά έτοιμος, δεν πάει...

Ο μηχανοκίνητος αθλητισμός είναι ένα πολύχρωμο tandem στο οποίο το αποτέλεσμα δεν επιτυγχάνεται μόνο χάρη στις ανθρώπινες προσπάθειες. Η ανεπαρκής ετοιμότητα ενός αυτοκινήτου για έναν αγώνα μπορεί σε μια στιγμή να στερήσει από έναν πιλότο την ευκαιρία να κερδίσει. Η ρωσική ομάδα KAMAZ-master, η οποία υπαγορεύει εδώ και πολλά χρόνια τους όρους της στο κορυφαίο ράλι-ραλλυ Ντακάρ του κόσμου, αποδεικνύει ξανά και ξανά πόσο αποτελεσματικά λειτουργεί η ομάδα άνθρωπος-μηχανή, αλλά σήμερα θα μιλήσουμε μόνο για τον άνθρωπο.

Eduard Nikolaev

Eduard, ο αθλητισμός είναι, πρώτα απ' όλα, φυσική προπόνηση: ψηλότερα, γρηγορότερα, πιο δυνατά. Πόσο σημαντικό είναι για έναν πιλότο που συμμετέχει σε αγώνες ράλι να είναι σωματικά έτοιμος;
Δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς φυσική κατάσταση, επειδή η οδήγηση 5-10 ωρών εκτός δρόμου είναι ένα τεράστιο φορτίο, το οποίο ένας απλός οδηγός δεν μπορεί να αντιμετωπίσει. Πρέπει να είστε σε καλή φυσική κατάσταση, γιατί μόνο ένας εκπαιδευμένος πιλότος μπορεί να αντιμετωπίσει το φορτίο στη σπονδυλική στήλη και τον αυχένα. Δεν είναι εύκολο να οδηγείτε μέσα στο τρέμουλο, ώστε να μην "πετάει" το κεφάλι σας. Έχουμε έναν νόμο: όποιος δεν είναι σωματικά έτοιμος, απλά δεν οδηγεί στο πλήρωμα.

Και ποιος καθορίζει τη φυσική κατάσταση ενός μέλους του πληρώματος;
Οι πιλότοι. Αρχικά, κάθε νεοφερμένος παίρνει ένα υποχρεωτικό μάθημα στο γυμναστήριο, όπου ο εκπαιδευτής μας τον κοιτάζει, αξιολογεί την πλάτη του, τη φυσική του κατάσταση, του ζητά να κάνει στοιχειώδη πράγματα: συμπίεση, έλξη. Αν ο εκπαιδευτής δώσει το πράσινο φως, βάζουμε τον υποψήφιο σε μια ειδική ανάρτηση, όπου συμβαίνουν τα πιο σοβαρά πλάτη και όπου μπορείς να δεις ποια στιγμή και σε ποια σημεία "κουνιέται" το άτομο. Πολλοί άνθρωποι καταλαβαίνουν οι ίδιοι τα πάντα και λένε αμέσως ότι δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσουμε.

Είναι αλήθεια ότι όλοι οι τελευταίοι αθλητές του KAMAZ-master ξεκίνησαν με καρτ στο Naberezhnye Chelny;
Ναι, η τελευταία γενιά οδηγών - εγώ, ο Eirat Mardeev, ο Andrey Karginov, ο Dima Sotnikov, ο Anton Shibalov - όλοι προερχόμαστε από εκεί. Αυτή είναι ίσως η καλύτερη σχολή στη Ρωσία και βλέπουμε ότι είναι χρήσιμο να παίρνουμε ανθρώπους από εκεί. Και ναι, αν κάποιος έχει μεγάλη επιθυμία, θα βρει μια θέση στην ομάδα μας.

Σε ποιο σημείο είχατε μια μεγάλη επιθυμία;
Πήρα την αγάπη μου για τα αυτοκίνητα από τον πατέρα μου. Από μικρή ηλικία μου δόθηκε η γυμναστική, εξασκήθηκα εκεί για οκτώ χρόνια, αλλά ο πατέρας μου ασχολήθηκε ήδη με τη μοτοσικλέτα, με έπαιρνε συνεχώς μαζί του, με έλκυαν οι ήχοι των κινητήρων, τα χέρια μου τραβούσαν το σίδερο. Έφτασα σε ένα ορισμένο επίπεδο στη γυμναστική και άρχισα να συνειδητοποιώ ότι είχα φόβο για τα πολύπλοκα στοιχεία. Εκτός αυτού, με έλκυαν τα αυτοκίνητα, ήξερα ότι έχουμε καρτ στο Chelny, μελετούσα περιοδικά, κοιτούσα φωτογραφίες, ήθελα κάτι αγωνιστικό. Αλλά δεν μετανιώνω καθόλου που ασχολήθηκα με τη γυμναστική, με βοηθάει ακόμα και τώρα - ευλυγισία, προθέρμανση.

Οι γονείς δεν ήταν ενθουσιασμένοι με μια τέτοια ξαφνική αλλαγή της αθλητικής πορείας....
Φυσικά, οι γονείς μου δεν ήθελαν να ασχοληθώ με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, αλλά βλέποντας ότι το παιδί μου είναι άρρωστο, δεν παρενέβησαν. Αντιθέτως, με βοήθησαν. Κάποια στιγμή έφυγα από το σπίτι για την προπόνηση γυμναστικής, έφτασα στη στάση του λεωφορείου και στράφηκα προς την πίστα καρτ. (χαμογελώντας.) Έτσι, στην ηλικία των 12 ετών ξεκίνησα τελικά το καρτ, ήμουν πολύ καλός σε αυτό, πήγα στα ρωσικά πρωταθλήματα, ήμουν νικητής και, φυσικά, όπως κάθε αγόρι που ασχολείται με το καρτ, ονειρευόμουν να ενταχθώ στη θρυλική ομάδα KAMAZ.

Μια μέρα ο επικεφαλής της ομάδας, τότε Semyon Semyonovich Yakubov, ήρθε να δει τη νεότερη γενιά σε έναν από τους διαγωνισμούς. Έδειξα ένα καλό αποτέλεσμα, μετά το οποίο έγινε μια σημαντική συζήτηση. Εκείνη την εποχή ήμουν 18 ετών.

Η επιθυμία ήταν πάντα η ίδια - να μπεις "στο τιμόνι".

Πήρατε αμέσως το τιμόνι;
Φυσικά, όχι. Στην ομάδα όλοι ξεκινούν με μια σκούπα και καθαρίζουν.(Χαμογελάει.) Όλοι το πέρασαν. Στη συνέχεια έγινα μηχανικός, αλλά η επιθυμία παρέμενε πάντα η ίδια - να μπω "στο τιμόνι". Και μετά από λίγα χρόνια μου το εμπιστεύτηκαν.

Υπάρχει βέλτιστη ηλικία για να ξεκινήσει κανείς τον μηχανοκίνητο αθλητισμό;
Είναι δύσκολο να πω. Χωρίς δίπλωμα οδήγησης δεν μπορείτε να ξεκινήσετε να οδηγείτε πραγματικά αυτοκίνητα, από την άλλη πλευρά, υπάρχει το καρτ, μπορείτε να εξασκηθείτε σε διάφορους προσομοιωτές αυτοκινήτων. Αυτή είναι η ηλικία των 5-6 ετών.

Παρακολουθείτε τώρα αγώνες γυμναστικής;
Φυσικά. Γυναικεία και ανδρικά. Παρακολουθώ Ολυμπιακούς Αγώνες, παγκόσμια πρωταθλήματα.

Ποια άλλα αθλήματα σας ενδιαφέρουν;
Μου αρέσει η κολύμβηση και η συγχρονισμένη κολύμβηση. Γιατί; Είναι δύσκολο να το εξηγήσω, αλλά οι αθλήτριες της συγχρονισμένης κολύμβησης, ειδικά στις ομαδικές ασκήσεις, τα κάνουν όλα τέλεια. Μας δίνουν κίνητρο με τις νίκες τους.

Έχετε την έννοια της "ομαδικής εκπαίδευσης"; Πηγαίνετε μαζί στο γυμναστήριο, κολυμπάτε μαζί...
Απολύτως. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να προετοιμαστούμε.

Πόσες συνεδρίες την εβδομάδα χρειάζεστε;
Είναι ατομικό. Για παράδειγμα, χρειάζομαι τρεις φορές, αλλά πηγαίνουμε πέντε φορές. Προσπαθώ να δίνω στον εαυτό μου περισσότερη άσκηση.

Μιλήστε μας για το Wings for Life World Run, στο οποίο συμμετέχετε ως ομάδα. Γιατί το κάνετε;
Το σλόγκαν του είναι: "Τρέχουμε για εκείνους που δεν μπορούν", και είναι ένας φιλανθρωπικός αγώνας για την υποστήριξη της έρευνας σχετικά με τις κακώσεις του νωτιαίου μυελού. Αυτό λέει πολλά. Ο αγώνας διεξάγεται στην Κολόμνα, συμμετέχουμε κάθε χρόνο. Και πάλι, είναι μια καλή ευκαιρία να βελτιώσετε τη φυσική σας κατάσταση. Είμαι αυτομαραθωνοδρόμος, είναι λογικό για μένα να ξεπερνώ τις μαραθώνιες αποστάσεις. (Χαμογελώντας.)

Eduard Nikolaev

Και τι αποτελέσματα παρουσιάζετε;
Το σύστημα έχει ως εξής: ξεκινάτε, τρέχετε και μετά από λίγο ένα αυτοκίνητο αρχίζει να σας προλαβαίνει. Όταν σας φτάσει, εγκαταλείπετε τον αγώνα. Έτσι τρέχουμε όχι για το χρόνο, αλλά για την απόσταση. Μια φορά έτρεξα 17 χιλιόμετρα, μια άλλη φορά - 18. Όχι κι άσχημα για κάποιον που δεν τρέχει.

Κατά τη διάρκεια του αγώνα, τρώμε μία φορά την ημέρα

Η φυσική είναι μόνο ένα μέρος της προετοιμασίας κάθε αθλητή. Πώς προετοιμάζεστε ψυχολογικά και το χρειάζεστε;
Στην απόσταση είναι σημαντικό να παραμένετε πάντα ήρεμοι και να αντιδράτε σωστά σε καταστάσεις άγχους. Όλοι κάνουμε λάθη - πιλότος, πλοηγός και μηχανικός, πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε με κατανόηση. Ένας ψυχολόγος δουλεύει μαζί μας, καθώς και η μουσική με βοηθάει. Δεν υπάρχει κάποιο ειδικό συγκρότημα ή τραγούδι, άλλοτε θέλεις κάτι ήρεμο, άλλοτε ρυθμικό.

Χρειάζεστε κάποια άλλη ειδική προετοιμασία;
Προετοιμαστήκαμε για τα ψηλά βουνά με έναν ενδιαφέροντα τρόπο - κοιμηθήκαμε σε ειδικές σκηνές. Μερικές φορές ταξιδεύουμε σε υψόμετρο 5000 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Εδώ είμαστε στο σπίτι μας για δύο εβδομάδες. Γυμναζόμαστε σε ειδικό εξοπλισμό με μάσκες, όπου τροφοδοτείται ειδικό υποξικό αέριο για να προσομοιώνεται ο αραιός αέρας σε υψόμετρο.

Η υγιεινή διατροφή είναι πολύ σημαντική για έναν πιλότο - ναι ή όχι;
Φυσικά. Πριν από τους αγώνες χρησιμοποιούμε τις υπηρεσίες ενός διατροφολόγου και καθ' όλη τη διάρκεια του έτους ο καθένας είναι το αφεντικό του. Δεν υπάρχουν αυστηροί περιορισμοί, αλλά γνωρίζετε τι μπορείτε και τι δεν μπορείτε να φάτε. Εγώ είμαι γλυκατζού, δεν είναι περίεργο που δεν μπορώ να υπερβάλλω με το αλεύρι και τα γλυκά. Με τις υπέροχες πίτες της μαμάς μου, για παράδειγμα. (Γέλια.)

Και πώς τρώτε κατά τη διάρκεια του "Ντακάρ";
Στην πραγματικότητα τρώμε μία φορά την ημέρα, το βράδυ. Το πρωί έχουμε ένα πολύ μικρό πρωινό - ένα σάντουιτς και τσάι. Κατά τη διάρκεια του αγώνα δεν τρώμε τίποτα και σχεδόν δεν πίνουμε, εκτός από μερικές γουλιές νερό προς το τέλος του σταδίου.

Πώς αναρρώνετε μετά από μεγάλους αγώνες;
Παίρνουμε διακοπές μιας εβδομάδας. Τις περνάω στο σπίτι, με την οικογένειά μου. Και, φυσικά, ένα μασάζ, δεν μπορώ να πάω πουθενά χωρίς αυτό. Η ελαφριά δουλειά στο γυμναστήριο βοηθάει επίσης.

Ποιος σας περιμένει στο σπίτι;
Η σύζυγός μου Οξάνα και η μικρή μου κόρη Ελίνα, που είναι μόλις εννέα μηνών. Και ο μπαμπάς μου και η μαμά μου, φυσικά. Όλοι με υποστηρίζουν, ο πατέρας μου είναι επίσης αθλητής, καταλαβαίνει τα πάντα.

Ποια αθλητική πορεία περιμένει την Ελίνα;
Ακόμα το σκεφτόμαστε, αλλά μάλλον θα είναι χορός ή γυμναστική. Συγχρονισμένη κολύμβηση; Είναι απίθανο, θα πρέπει να πάτε στο Καζάν ή στη Μόσχα. Δεν το έχουμε καθόλου εδώ. Οπότε πρώτα θα δοκιμάσουμε αυτό που έχουμε στην πόλη μας.

Δώστε τη συμβουλή του πρωταθλητή σε εκείνους τους οπαδούς των αγώνων αυτοκινήτου που ονειρεύονται κάποια μέρα να αγωνιστούν στο Ντακάρ.
Να το επιθυμείς και να αγωνίζεσαι για το όνειρο. Μια μεγάλη επιθυμία είναι το πιο σημαντικό πράγμα που χρειάζεται. Χωρίς αυτήν, τίποτα δεν θα πετύχει.