- Levan, hoi! Vertel eens: waarom basketbal?
- Hoi! Ik denk dat in dit geval basketbal mij heeft gekozen, niet ik basketbal. In de vijfde klas werd ik met mijn jongens uit de muziekles gezet. Het was op dat moment dat mijn toekomstige coach de klaslokalen rondging, aanklopte en vroeg of er jongens uit '85-87 waren die in het basketbalteam wilden spelen. Hij zag ons in de gang, kwam naar ons toe en bood aan me in te schrijven in de sectie. Ik kwam dus eerst in de juniorgroep terecht en een paar weken later werd ik ingedeeld in de seniorengroep. Zo koos basketbal mij en heeft me sinds '96 niet meer losgelaten. (glimlacht).
- Welke andere sporten waren er in je leven?
- Mijn jeugd was erg sportief. Ik leerde mijn vrienden kennen dankzij voetbal in de tuin. Het toeval wilde dat ik een bal had en zij geen bal. Een standaard verhaal (glimlacht). We voetbalden altijd, speelden volleybal voor de school in competities en deden aan atletiek. Ja, in principe denk ik dat elke sport er op de een of andere manier was, behalve skiën waarschijnlijk. Hoewel mijn moeder verrassend genoeg kampioen skiën is in de regio Krasnojarsk. Ik was ook een beetje betrokken bij worstelen door mijn vader, maar dan op amateurniveau. Ik kan zeggen dat bijna alle sporten me hebben geraakt, behalve misschien curling... Ik heb nog geen curling gespeeld, maar ik denk dat als ik het probeer, het me kan veroveren.
Als je verliest, kun je altijd nog aan je fouten werken.
- Welke kwaliteiten heeft basketbal in je naar boven gebracht?
- Het belangrijkste is discipline. Want het is altijd het moeilijkste om jezelf te dwingen op te staan, te gaan, te doen. En ik denk dat het me ook geleerd heeft dat als je verliest, het nog niet voorbij is. Ook al is het een finale of geen finale. Als je verliest, kun je altijd aan je fouten werken en jezelf oppeppen om nog beter te worden. Trouwens, "nog beter worden" - dat heb ik ook van sport.
- Hoe moeilijk is het voor jou om in een team te spelen?
- Er zijn geen moeilijkheden. Ik heb van jongs af aan aan teamsporten gedaan. Bij basketbal heb ik altijd op de positie van de nummer één point guard gespeeld, dus mijn belangrijkste functie was om de spelers van passes te voorzien, en dat heeft op zich al wat contacten tijdens het spel. En ik ben nooit gefixeerd geweest op egoïstische acties op het veld. Eén in het veld is geen krijger. Hoewel Russell Westbrook dat met me zou tegenspreken...
- Is je gedrag op het veld een afspiegeling van je leven?
- Liever niet. In de muziek en op het podium ben ik meer een egoïst, ik hou er niet van om te delen, maar in de sport is het heel anders. Sport is leuk omdat het fundamenteel anders is dan het gewone leven, omdat het je zoveel mogelijk kan omschakelen en je in een compleet andere omgeving kan gooien. Bij basketbal ben ik een teamspeler, maar op het podium ben ik gewend om een solist te zijn.
- Hoe vaak train je?
- Ik train twee keer per week. Als ik kan, probeer ik tussendoor naar de sportschool te gaan of ga ik hardlopen. Als het lukt op zaterdag, als er geen concerten zijn, ga ik trainen met het team van Andrei Kirilenko.
- Wat ligt dichter bij jou, streetball of basketbal?
- Natuurlijk staat basketbal dichter bij me. Vooral toen er in Moskou nieuwe velden met goed parket begonnen te verschijnen. 5×5 is veel interessanter.
- Mag ik zeggen dat je een gezonde levensstijl hebt?
- Ik zal me niet op de borst kloppen, ik ben geen dieter of hoe het ook heet (glimlacht). Ik eet wat ik wil, ik promoot een gezonde levensstijl, maar ik houd me er niet aan als het op eten of drinken aankomt. Ik zie er niets verkeerds in. Ik ben geen professionele atleet, ik doe het gewoon voor mezelf, voor mijn eigen plezier. Ik zal gewone jongens niet bekritiseren voor het feit dat ze het zich kunnen veroorloven om na de training een flesje bier te drinken, of een Snickers te eten, of gewoon een wandeling te maken in goed gezelschap. Tenzij je een professional bent, is HEA in eten voor iedereen persoonlijk.
- Je hebt veel nummers vol basketbaltermen. Wat betekenen die voor jou?
- Ik probeer een deel van mezelf in elk nummer te stoppen. Als we het over sporttracks hebben: Ik schrijf waar ik op kon trainen toen ik een kind was en toen ik een professional was. Als ik het nummer zelf niet goed vind, dan zullen de atleten (als het een sportnummer is) het waarschijnlijk ook niet goed vinden. Het is eenvoudig.
- Waarom speel je niet professioneel?
- Ik had blessures: een ernstige knieblessure. Het begon eigenlijk allemaal met een gebroken vinger aan mijn rechterhand, wat al een rode vlag was. Nu heb ik nog meer last van mijn linkerknie, dus misschien moet ik binnenkort geopereerd worden. Ik denk nog steeds dat de muziek het heeft gewonnen. Ik ben geen professional, maar dat weerhoudt me er niet van om te genieten van wat ik doe en naar hartenlust te spelen.
- Hoe is sport aanwezig in je leven, afgezien van trainen? Volg je wedstrijden?
- Ik volg elk seizoen van de National Basketball Association. Soms ga ik naar wedstrijden van CSKA en de Euroleague. Als het mogelijk is, bezoek ik thuiswedstrijden van FC Lokomotiv, waar ik fan van ben. Over het algemeen zijn sport en sporttijdschriften altijd aanwezig in mijn leven.
- Hoe zit het met hardlopen? Ga je 's ochtends hardlopen?
- Vroeger had ik iets: ik ging in elke nieuwe stad hardlopen. Londen, Frankfurt, Praag, St. Petersburg - het vergezelde me zowel op vakantie als op tournee. Het hielp me om de stad beter te leren kennen, het is cool als het helemaal leeg is, alles opent zich in een nieuw perspectief.
- Als je met een basketbalspeler uit een willekeurig tijdperk zou kunnen spelen, wie zou dat dan zijn?
- Michael Jordan. Er is niet eens een vraag, dat is de man die me aan het basketballen heeft gekregen. Hij is mijn persoonlijke motivator.
Ik heb zo vaak verloren, maar ik heb het beste uit mijn kansen gehaald.
- Heb jij een zin die je motiveert?
- Ik denk dat er een heleboel zijn. De belangrijkste is waarschijnlijk: "Doe waar je van houdt en hou van wat je doet." En er is nog een zin van Jordan, ik weet het niet meer precies, maar zoiets als: "Ik heb zoveel wedstrijden verloren, zoveel schoten in de laatste seconden gemaakt en gemist...". Als je het een beetje inkort, zou het zijn: "Ik heb zo vaak verloren, maar ik heb het beste uit mijn kansen gehaald." Dat is belangrijk voor mij.
Een selectie workout-muziek van L'One. Top 3 nummers:
Rick Ross - Rijk is gangster
Drake & Future - Jumpman
Future - Masker af